De oude doos ( 11 )

Het is warm nu ik dit stukje ga beginnen en toevallig heb ik de memo van 22 juli 1994 voor me en daar staat in dat het 30 graden is en dat iedere dag spontaan de hoofd-PC uitvalt, omdat het te warm is voor het apparaat. Er wordt gewacht op het ophangen van ventilatoren.

Verder blijkt dat toen ook al veel werk verricht moest worden met te weinig mensen. Het gaat fout, we zullen iets moeten doen. De volgende suggesties worden door de leiding gedaan : in ieder geval wordt er in augustus niet meer voor ieder “wissewasje “ verlof verleend. Naast het feit dat er 2 medewerkers in vaste dienst mogen worden aangenomen, is er ook nog geld om uitzendkrachten in te huren. Ja, ja, het kan niet op, verzucht onze leiding. Maar liever hebben ze vakkrachten, dus wordt aan de eigen mensen gevraagd om de komende weken te willen overwerken. Dit kan zowel voor verlof als voor geld. We “verdienen “ er dan zelf ook nog wat aan en slagen er dan misschien in om de buitengewone lasten en overige voorrangsposten op tijd weg te krijgen. Of er veel animo voor is , vermeld de memo niet. Ikzelf heb gelukkig nog nooit hoeven overwerken tijdens mijn carrière.

Een opmerking op 19 september 1994 : Nogmaals, de termijnen voor de bezwaarschriften zijn “ heilig “. Op alle doorlooptijden m.b.t. bezwaarschriften binnen de BPO is sprake van een terugval. Toen dus ook al, in 20 jaar is dat dus niet veranderd en volgens mij nog steeds een probleem.

Hein Zeeman wordt te veel “ lastig gevallen “ , niet door kwade belastingplichtigen, maar door collega’s , die veel IB-vragen hebben. Er wordt gevraagd hem wat meer te ontzien, omdat hij nog langer mee moet. Anno 2014 is dat ook niet veel veranderd. Hein is nog steeds vraagbaak.

De voorloper van de Beeldkrant , het blad “ In Zicht “ ziet ook het levenslicht. De bedoeling is, dat het gevuld wordt met allerlei informatie , b.v. verhalen, mededelingen, recepten , wetenswaardigheden , flauwekul , etc.

6 december 1994 wordt er een voorlichting gegeven met alle P-teamleiders van Nederland in Rotterdam over de z.g. P-schuif. Zo spoedig mogelijk zullen we een korte uiteenzetting krijgen over deze P-schuif.

Er zijn nieuwe TWR-formulieren in 1995 beschikbaar. Er zijn flink wat verschillen. Iedereen die vorig jaar dus waarheidsgetrouw en netjes zijn TWR ( TijdWerkRegistratie)-formulier invulde, kan bijna alles weer vergeten en zal zich e.e.a. opnieuw eigen moeten maken. Voor iedereen , die het niet zo nauw nam ( hè, John en nog vele anderen) met het invullen van zijn formulier is dit een mooie gelegenheid om er eens wat meer tijd en aandacht aan te besteden.

Alsof ik nog niet genoeg tijd ( een jaar of tien )besteed heb aan de cursus AdjunctCommies , wordt ik opgegeven voor de cursus Art.64 ( wel bekend bij de oudjes onder ons ), en de cursus ADAF ( adm.afdoening) .

De voorlichting over de P-schuif is in maart. Er zitten 2 chefs van de steunpunten in de “ werkgroep “ omdat daarvandaan de meeste vragen worden verwacht. Iemand die namelijk van de P-Zaandam naar de “O “moet hoeft b.v. slechts een verdieping hoger te zijn, maar vanuit de steunpunten betekent het echt een verplaatsing naar een andere plaats.

Er zal geprobeerd worden om geen rooskleurig beeld te schetsen, maar een zo reëel mogelijk overzicht te geven.

Er zal gesproken worden over o.a. vrijwilligers , verruimde forenskostenvergoeding, bezwaarmogelijkheden, wachtkamerkandidaten, alleen leveren aan Zaandam of ook aan Amsterdam.

Ik heb het nog steeds over 1995 en niet over de recente tijd, want nu speelt hetzelfde, maar dan op landelijk niveau.

Een mededeling van A3 : Er zit veel lucht in het drinkwater ( belletjes ) zodat het hier en daar wat “”winderig “ kan worden.

In september wordt de prikklok tegemoet gezien.

Er is ook het volgende bedankje van Ronald Feenstra , stageloper.

“ Ik wil jullie bij deze allemaal bedanken voor de wijze waarop jullie me hebben binnengehaald. Het heeft mijn stage tot een groot succes gemaakt en ik zal het dan ook niet snel vergeten. Met name het gekibbel tussen Theo en John ( veelal gaand over de volgens John twijfelachtige afkomst van Theo ) , de schaterlach van Adrie ( met bijbehorend rood hoofd ) en het onverwoestbaar kuchje van Joop, zullen me nog lang heugen. Nogmaals bedankt.

Weer even wat humor uit de 100^e jubileum Memo.

“ Kom eens kijken, Hein “ Ineke wijst naar het huis van de overburen. “ Elke morgen als die man van huis gaat, zoent hij zijn vrouw gedag. Waarom doe jij dat nooit ? Hein : “ Maar , ik ken die vrouw helemaal niet “.

Harry heeft een bronchitisaanval. Het is niet ernstig , maar toch wel zo dat hij alleen kan fluisteren. Hij belt aan bij de dokter en de doktersvrouw doet open, gekleed in een prachtig peignoir. Zacht fluisterend zegt Harry , “ Is de dokter thuis ? “ “ Nee, “ fluistert de knappe vrouw terug , “ Kom maar gauw binnen “.

1995 is voorbij. Het was wederom een jaar waarin we met te weinig medewerkers te veel hebben moeten doen. Er staat ons wederom een zwaar jaar te wachten. IBS zal namelijk zijn intrede doen.

Van de omringende eenheden is vernomen dat vooral het 1^e jaar zwaar is. Joop en Sandra zijn er echter van overtuigd dat als andere eenheden het zullen redden, wij het zeker zullen redden in Purmerend. De instelling en teamgeest zijn nl. nog steeds prima. Er is weer één team gevormd en dat zal weer even wennen worden.

In april 1996 komt er een memo met de kop “ Hoe vreselijk is dit alles ? “. Deze kop komt van een boek van Ollie B. Bommel en leek de leiding wel toepasselijk voor de situatie op dat moment.

Onzekerheid O.S.P. rapport, problemen IBS, EDI, Fi-base enz. Het gloednieuwe EDI-systeem , waar niemand nog ervaring mee heeft. Het behandelen van verzoeken om vermindering van voorlopige aanslagen via. LAVA, het handmatig verwerken van EDI-aangiften is zo bewerkelijk , dat Jan er slapeloze nachten van heeft, de “ wachtkamer “ puilt uit, het “ normale “ werk ( bv. Bezwaar, uitstel via de VA-biljetten, mini-cava ) gaat gewoon door enz.enz.

Tevens kom de mededeling dat het werk voor de B-functionarissen ( zoals ik er één van ben ) begint af te nemen.

Er komt dit jaar een proeftuinproject verbetering correspondentie. De nieuwe spelling is uitgebracht.

Joop komt met het idee om na zijn vakantie een dictee te laten maken om te zien wie het beste thuis is in de nieuwe spelling.

Voor de medewerker met het minste aantal fouten stelt hij een fles wijn of een doos bonbons ( of is het bij de nieuwe spelling nu bon-bons, bon-bon of bonbonnetjes ) ter beschikking.

Ron Boomsma ( die helaas en onverwacht veel te jong is overleden ) is de vervanger van Joop tijdens diens vakantie. Hij brengt ook een memo uit, maar daar staat alleen op “ IK WEET NIKS!!!!!!!, dus het wachten is op Joop’s volgende memo.

Nou, die memo bevat de mededeling , dat rekening houdend met het treffen van een aantal bouwkundige voorzieningen de eenheid Zaandam per 1juli 1997 operationeel zal zijn. Met andere woorden, Purmerend en Heemskerk worden verplaatst naar Zaandam.

Dat is toch eerder dan verwacht ( Heemskerk zou misschien in 1998 en Purmerend pas in 2001 ingepast worden ), maar de Directie denkt er dus anders over.

Joop heeft een vooruitziende blik. Het zal hem niet verbazen dat over b.v. 5 jaar de hele “ P “ in Amsterdam zit. Het idee is goed, maar het tijdvak is langer geworden. 17 jaar na deze memo zitten we bijna in Amsterdam.

Het wordt een hectische tijd tot de overgang. Er moeten plannen gemaakt worden, nieuwe behandelteams , een Klantendienst en een Basisadministratie samengesteld worden. Medewerkers van Zaandam, Purmerend en Heemskerk moeten samensmelten in teams.

De “ rust “ bij de belastingdienst is voorbij en niets is meer zeker. Het is tegenwoordig alleen maar hollen.

Ik wil niet te veel zeggen, maar nu ( juli 2014 ) is het meer een eindeloze marathon. Iedere week is er weer een nieuwe datum in omloop, waarop de verhuizing naar Amsterdam zal plaatsvinden.

Maar goed , we gaan weer verder met vroeger.

In de loop van de jaren negentig blijkt al snel , dat de organisatorische indeling naar doelgroepen, niet naar behoren functioneert. Er is wederom sprake van verkokering.

Doelgroep overschrijdende taken zoals dienstverlening en intensief toezicht kwamen in het gedrang, doordat ook met name op het vlak van innovatie en vernieuwing de divisies te veel voor zichzelf bezig waren. Een sterk gedecentraliseerd business-unit model met een scala aan kantoren, die elk alle doelgroepen behandelden had daarnaast voor een gebrek aan schaalvoordelen gezorgd.

Het business-unit model staat er ook managementsbreed om bekend dat kantoren elkaar in de weg gaan zitten omdat elk kantoor zijn eigen belangen behartigt en zelfs los van elkaar bezig zijn het wiel opnieuw uit te vinden. ( Wie vond eigenlijk het eerste wiel uit ? ).

Het leek wel op een decentrale pendelbeweging die te ver is doorgeslagen. Organisaties moesten zich gaan richten op unit-overschrijdende processen en kerncompetenties zoals beargumenteerd in een organisatiestrategie uit de jaren negentig.

Vanaf 1997 werd er gestart met de ontwikkeling van de reorganisatie vorm Belastingdienst Strax, die toch vooral gebaseerd was op voortschrijdend inzicht . Dit hield in : geen contigent externe adviseurs, geen centraal veranderbureau, maar een organische benadering die veelkleurig, experimenteel, speels en misschien wel laconiek was.

Daarmee begon de Belastingdienst ook af te wijken van de algehele tendens in organisatieland. Waar de teugels in andere organisaties strakker werden getrokken, besloot de Belastingdienst verder te horizontaliseren en vrijheden van bestuurslagen en regio ’s verder te vergroten. Dit om de verkokerde divisies tegen te gaan. De doelgroepstructuur had bijvoorbeeld geleid tot een groot verschil in handhavingniveau tussen de divisies Ondernemingen en Grote ondernemingen. Zo, nu weet u ook weer hoe de organisatie steeds in beweging is.

Eind 1997 zullen we overgaan naar Zaandam. We willen de sluiting van Purmerend niet zomaar voorbij laten gaan en bezinnen ons op iets speciaals om altijd te kunnen herinneren . “ Reisbureau Knabbel en Babbel “ ( Marjo en Mariska ) gaan iets voor ons uitzoeken en komen met het idee om met z’n allen 2 dagen naar Maastricht te gaan. Er zijn nog wat potjes met geld en er wordt besloten om dit plan ten uitvoer te brengen.

De laatste maanden zullen hectisch worden. Binnen 3 maanden moet 80% van de biljetten door de voorcontrole gehaald zijn, zodat men weet hoeveel biljetten handmatig voor 1 oktober geregeld moeten worden.

Er wordt extra aandacht besteed aan het op- en afvoeren van biljetten. Mariska en ik verdelen de posten. Mariska doet de letters M t/m Z en ik A t/m L. Niet iedereen begreep dit, want we moeten regelmatig biljetten “ ruilen “.

En wat lees ik nu in de memo ‘s ? Voor degenen, die mij nooit boos hebben gezien, in de memo van 19 maart 1997 staat de opmerking dat ik boos ben.

Ik lees : Harry is boos. Hij vroeg me ( Joop ) nog éénmaal om aan jullie de verdeling tussen Mariska en mij door te geven.

Als het fout blijft gaan, zal Harry overgaan tot een impopulaire maatregel , n.l. het gijzelen van medewerkers ná kantoortijd en hij zal niet schromen om lijfstraffen toe te passen.

Iets later lees ik :

Harry blijft boos. Hij heeft een aantal briefjes gekregen met hierop namen van belastingplichtigen, maar waar echter niet opstaat wat er mee gebeuren moet. Hij heeft de “ daders “ helaas niet kunnen vinden. Ook de handschriftdeskundigen kunnen de schrijvers niet thuisbrengen. Dus als je wat doorgeeft, zet erop wat er moet gebeuren, zodat het geen puzzel wordt.

27 maart 1997. EIKELS!!!!!

Zo moet Joop van Harry de memo beginnen. Nog steeds is blijkbaar niet bij iedereen de verdeling tussen hem en Mariska bekend. Harry waarschuwt niet meer, maar zal direct overgaan tot het in elkaar slaan van de betreffende medewerkers zonder rekening te houden met geslacht en geaardheid. Hij is eventueel bereid een weilandje af te huren. Dus : PAS OP.

De leggers ( voor de jonkies onder ons : mappen waar de biljetten etc. in bewaard werden ) worden niet meer bijgewerkt met verhuizingen , huwelijken etc. Deze leggers worden toch niet meer gebruikt na de verhuizing, alles staat dan in de systemen.

Er moet dus nog heel wat geregeld worden voor de verhuizing, maar daarover meer in de volgende aflevering van de oude doos.

Groetjes en wie nog met vakantie gaat, prettige vakantie.

Harry.